Στα Αρχαία Ελληνικά η λέξη γλαυκός και γλαύκωμα σήμαινε την ανοιχτή γαλανή απόχρωση του ουρανού και της θάλασσας. Θα λέγαμε ότι ακούγεται ειδυλλιακά αν στην ιατρική και οφθαλμολογική περίπτωση δεν ήταν άκρως επικίνδυνο.
Διάφορες κακώσεις και χτυπήματα, χειρουργικές επεμβάσεις ή έντονες συναισθηματικές φορτίσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε απότομη αύξηση της πίεσης μέσα στο μάτι και να προκαλέσουν οξύ γλαύκωμα.
Το ίδιο μπορεί να γίνει αν ανατομικά είναι στενή η γωνία που σχηματίζει η ίριδα και ο κερατοειδής.
Στις παραπάνω περιπτώσεις η απότομη αύξηση του υδατοειδούς υγρού το οποίο δεν μπορεί να παροχετευτεί διότι έχουν κλείσει οι πόροι, μπορεί (μέσω καταστροφής κάποιων ειδικών κυττάρων στον αμφιβληστροειδή χιτώνα), να οδηγήσει σε τύφλωση αν δεν δοθεί άμεση θεραπεία.
Το οξύ γλαύκωμα, αφορά κυρίως γυναίκες άνω των 50 ετών. Θεραπεύεται με φάρμακα όπως η πιλοκαρπίνη, η ακεταξολαμίδη ή και υπεροσμωτικά (αποβάλουν νερό και μειώνουν την πίεση). Μετά την έναρξη θεραπείας ο οφθαλμίατρος θα παρακολουθεί άγρυπνα και εάν τα συμπτώματα επιμένουν, τότε θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Κρίση γλαυκώματος
Τα συμπτώματα στο οξύ γλαύκωμα είναι:
Πονοκέφαλος
Θόλωση όρασης (ακόμα και μέχρις σημείου ο ασθενής να αντιλαμβάνεται μόνο το φώς)
Κόκκινο μάτι,
Σκληρό στην ελαφρά ψηλάφηση
Που πονάει έντονα
Χρωματιστοί κύκλοι γύρω από τα φώτα
Ο κερατοειδής είναι θολός
Η κόρη παρουσιάζει διαστολή
Η πίεση του ματιού βρίσκεται αυξημένη (>60 mmHg)
Αν δεν υπάρξει ταχεία αντίδραση και θεραπεία, η κρίση οδηγεί σε τύφλωση. Η θεραπεία μπορεί να εξαφανίσει τα συμπτώματα σε διάστημα ολίγων ημερών. Προσοχή όμως διότι μπορεί να υποτροπιάσει ενώ δεν αποκλείεται να προσβληθεί και το άλλο μάτι.
Γίνεται επομένως σαφές, πώς μετά από μια κρίση που αντιμετωπίστηκε, δεν εφησυχάζουμε φροντίζουμε να γίνει χειρουργική διόρθωση (ιριδεκτομή – παροχέτευση)
Δευτεροπαθές γλαύκωμα
Το δευτεροπαθές γλαύκωμα είναι πάντοτε ετερόπλευρο και εμφανίζεται, κατά τη διάρκεια διαφόρων παθήσεων του οφθαλμού όπως οι όγκοι του αμφιβληστροειδούς και του χοριοειδούς χιτώνα, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η θρόμβωση της κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς, η ραγοειδίτιδα και οι κακώσεις των ματιών.
ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης